Jednym z prostszych dań, którego przyrządzenie nie wymaga zbyt dużych umiejętności od kucharza są placki ziemniaczane. Lubią je zarówno dorośli, którzy wybierają wersję na słono, jak i dzieci, które ze smakiem zajadają się plackami ze słodkimi dodatkami.
Potrawa ta powstała w czasach biedy i nieurodzaju, a to dlatego że w jej skład wchodzą składniki, które rosły na polach wielu polskich rolników. Zastępowały one chleb, który było znacznie trudniej dostać. Biedni ludzie pracowali u bogatych w zamian za gorszej jakości ziemniaki. Często do zgniłego już warzywa dodawano korę drzew i plewy. Informacje na temat placków pochodzą już z XIX wieku.
Jedną z odmian są placki ziemniaczane wypiekane na blasze, którą przygotowują kucharze na ternach Śląska i Beskidu. Jest to uproszczona wersja, bowiem w jej skład wchodzą tylko ziemniaki i sól. Podawana jest z równie skromnymi dodatkami, takimi jak skwarki, śmietana lub po prostu masło. Najpopularniejsze i chyba najsmaczniejsze, choć to indywidualna kwestia, placki są przyrządzane według poniższego przepisu.
Składniki:
- 8 ziemniaków
- 1 duże jajo
- 1 dużą cebulę
- 1-2 łyżki mąki
- przyprawy: sól i pieprz
- olej do smażenia
Sposób przygotowania:
Ziemniaki umyj i obierz, a następnie zetrzyj na tarce (mogą być duże lub małe oka, zależy jak lubisz), a potem odsącz nadmiar wody. Kolejno zrób to samo z cebulą: obierz i zetrzyj. Do ziemniaków dodaj startą cebulę, mąkę, jajo i przyprawy. Placuszki formuj łyżką, układając powstałą masę na gorącym oleju. Smaż je z dwóch stron. By osuszyć je z nadmiaru tłuszczu po wyjęciu układaj je na papierowym ręczniczku, a dopiero potem przełóż na talerz.
Zamiast cebuli można dodać pieczarki, majeranek, natkę pietruszki lub starte jabłko. By nadać plackom puszystości można dodać łyżkę śmietany.
Podawać je można z sosami, gulaszem, kwaśną śmietaną, cukrem, konfiturą, musem jabłkowym, a także z białym serem.